 |
 |
 |
 |
Grudzień |  |
| Znów Grudzień, moja Kochana Tka mgłami szal szarości Deszczem pochlipuje od rana Nic nie chce wiedzieć o miłości. Znów Grudzień, moja Kochana Chłodne rozdaje czułości Wiatrem co wieje od rana Rozwiewa sny o bliskości Znów Grudzień, moja Kochana Przy kominku w przytulności Grzejemy dusze od rana Zziębnięte z samotności Znów Grudzień, moja Kochana Wcale mnie dziś nie złości Bo dzisiaj z Tobą od rana Mój sen śnię, w rzeczywistości. |
||
 |
E. J. |  |